••• آسمانه

♥ مطالب ادبی .!.!.!.!. مطالب مذهبی ♥

حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: افْعَلُوا الْخَيْرَ وَ لَا تَحْقِرُوا مِنْهُ شَيْئاً

- فَإِنَّ صَغِيرَهُ كَبِيرٌ وَ قَلِيلَهُ كَثِيرٌ- وَ لَا يَقُولَنَّ أَحَدُكُمْ إِنَّ أَحَداً أَوْلَى بِفِعْلِ الْخَيْرِ مِنِّي- فَيَكُونَ وَ اللَّهِ كَذَلِكَ إِنَّ لِلْخَيْرِ وَ الشَّرِّ أَهْلًا فَمَهْمَا تَرَكْتُمُوهُ مِنْهُمَا كَفَاكُمُوهُ أَهْلُهُ

 

و درود خدا بر او، فرمود: کار نيک به جا آوريد، و آن را هر مقدار که باشد کوچک نشماريد، زيرا کوچک آن بزرگ، و اندک آن فراوان است، و کسی از شما نگويد که: ديگری در انجام کار نيک از من سزاوارتر است گر چه سوگند به خدا که چنين است: خوب و بد را طرفدارانی است که هر گاه هر کدام از آن دو را واگذاريد، انجامشان خواهند داد.
(اخلاقی، تربيتی) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع: مَنْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِيَتَهُ- وَ مَنْ عَمِلَ لِدِينِهِ كَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ- وَ مَنْ أَحْسَنَ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ- أَحْسَنَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: کسی که نهان خود را اصلاح کند، خدا آشکار او را نيکو گرداند، و کسی که برای دين خود کار کند، خدا دنيای او را کفايت فرمايد، و کسی که ميان خود و خدا را نيکو گرداند، خدا ميان او و مردم را اصلاح خواهد کرد.
(اعتقادی، اخلاقی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ ع- قَالَ لِلْأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ مُعَزِّياً عَنِ ابْنٍ لَهُ: إِنْ صَبَرْتَ صَبْرَ الْأَكَارِمِ- وَ إِلَّا سَلَوْتَ سُلُوَّ الْبَهَائِمِ

و درود خدا بر او، فرمود: (در روايت ديگری آمد که اشعث بن قيس را در مرگ فرزندش اينگونه تسليت داد:) يا چون مردان بزرگوار شکيبا، و يا چون چهارپايان بی تفاوت باش.
 
(اخلاقی، تربيتی) 
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع فِي صِفَةِ الدُّنْيَا: تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ- إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمْ يَرْضَهَا ثَوَاباً لِأَوْلِيَائِهِ- وَ لَا عِقَاباً لِأَعْدَائِهِ وَ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ- بَيْنَا هُمْ حَلُّوا إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ فَارْتَحَلُوا

 و درود خدا بر او، فرمود: (در وصف دنيای حرام) (دنيا) فريب می‌دهد، زيان می‌رساند و تند می‌گذرد. از اين رو خدا دنيا را پاداش دوستان خود نپسنديد، و آن را جايگاه کيفر دشمنان خود قرار نداد، و همانا مردم دنيا چون کاروانی باشند که هنوز بار انداز نکرده کاروان سالار بانگ کوچ سر دهد تا بار بندند و برانند.
(اعتقادی، اخلاقی)
 

 

 

+ نوشته شده در یک شنبه 11 خرداد 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,اعتقادی,مرگ,فرزند,مردان بزرگوار,چهارپا,دنیا,کاروان, ساعت 12:28 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: كَفَاكَ أَدَباً لِنَفْسِكَ اجْتِنَابُ مَا تَكْرَهُهُ مِنْ غَيْرِكَ

و درود خدا بر او، فرمود: در تربيت خويش تو را بس که از آنچه بر ديگران نمی‌پسندی دوری کنی.
 
(اخلاقی، تربيتی) 
 
 
 
 
 


وَ قَالَ ع مَنْ صَبَرَ صَبْرَ الْأَحْرَارِ وَ إِلَّا سَلَا سُلُوَّ الْأَغْمَارِ-

 

 و درود خدا بر او، فرمود: در مصيبت‌ها يا چون آزادگان بايد شکيبا بود، و يا چون ابلهان خود را به فراموشی زد.
(اخلاقی، تربيتی)

 

 

+ نوشته شده در شنبه 10 خرداد 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,مصیبت,آزادگان,شکیبا,ابلهان,خاموشی, ساعت 14:54 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع الرُّكُونُ إِلَى الدُّنْيَا مَعَ مَا تُعَايِنُ مِنْهَا جَهْلٌ- وَ التَّقْصِيرُ فِي حُسْنِ الْعَمَلِ- إِذَا وَثِقْتَ بِالثَّوَابِ عَلَيْهِ غَبْنٌ- وَ الطُّمَأْنِينَةُ إِلَى كُلِّ أَحَدٍ قَبْلَ الِاخْتِبَارِ لَهُ عَجْزٌ

 و درود خدا بر او، فرمود: به دنيا آرامش يافتن در حالی که ناپايداری آن مشاهده می‌گردد، از نادانی است، و کوتاهی در اعمال نيکو با وجود يقين به پاداش آن، زيانکاری است، و قبل از آزمودن اشخاص، اطمينان پيدا کردن از عجز و ناتوانی است.
 
(اخلاقی، تربيتی)
 
 
 
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع مِنْ هَوَانِ الدُّنْيَا عَلَى اللَّهِ أَنَّهُ لَا يُعْصَى إِلَّا فِيهَا- وَ لَا يُنَالُ مَا عِنْدَهُ إِلَّا بِتَرْكِهَا

 

 و درود خدا بر او، فرمود: از خواری دنيا نزد خدا همان بس که جز در دنيا، نافرمانی خدا نکنند، و جز با رها کردن دنيا به پاداش الهی نتوان رسيد.
(علمی، معنوی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ بَلْ لَا تَقُلْ كُلَّ مَا تَعْلَمُ- فَإِنَّ اللَّهَ فَرَضَ عَلَى جَوَارِحِكَ كُلِّهَا- فَرَائِضَ يَحْتَجُّ بِهَا عَلَيْكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ

و درود خدا بر او، فرمود: آنچه نمی‌دانی مگو، بلکه همه آنچه را که می‌دانی نيز مگو، زيرا خداوند بزرگ بر اعضاء بدنت چيزهايی را واجب کرده که از آنها در روز قيامت بر تو حجّت آورد.
 
(اخلاقی، تربيتی) 
 
 
 
 


وَ قَالَ ع احْذَرْ أَنْ يَرَاكَ اللَّهُ عِنْدَ مَعْصِيَتِهِ- وَ يَفْقِدَكَ عِنْدَ طَاعَتِهِ- فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ- وَ إِذَا قَوِيتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ- وَ إِذَا ضَعُفْتَ فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: بترس که خداوند تو را به هنگام گناهان بنگرد، و در طاعت خويش نيابد، آن گاه از زيانکاری، هر گاه نيرومند شدی توانت را در طاعت پروردگار به کار گير، و هر گاه ناتوان گشتی، ناتوانی را در نافرمانی خدا قرار ده.
(اخلاقی، تربيتی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: لَا وَ الَّذِي أَمْسَيْنَا مِنْهُ فِي غُبْرِ لَيْلَةٍ دَهْمَاءَ- تَكْشِرُ عَنْ يَوْمٍ أَغَرَّ مَا كَانَ كَذَا وَ كَذَا

و درود خدا بر او، فرمود: نه، سوگند به خدايی که با قدرت او شب تاريک را به سر برديم که روز سپيدی در پی داشت، چنين و چنان نبود.
(اعتقادی) 
 
 
 
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: کار اندکی که ادامه يابد، از کار بسياری که از آن به ستوه آيی اميدوار کننده‌تر است.
(اخلاقی، تربيتی)

 

 

 

 

+ نوشته شده در دو شنبه 4 فروردين 1394برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,اعتقادی,قدرت خداوند,شب تاریک,سپیدی روز,کار اندک,کار بسی, ساعت 14:26 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع اعْلَمُوا عِلْماً يَقِيناً أَنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِلْعَبْدِ- وَ إِنْ عَظُمَتْ حِيلَتُهُ وَ اشْتَدَّتْ طَلِبَتُهُ- وَ قَوِيَتْ مَكِيدَتُهُ- أَكْثَرَ

مِمَّا سُمِّيَ لَهُ فِي الذِّكْرِ الْحَكِيمِ- وَ لَمْ يَحُلْ بَيْنَ الْعَبْدِ فِي ضَعْفِهِ وَ قِلَّةِ حِيلَتِهِ- وَ بَيْنَ أَنْ يَبْلُغَ مَا سُمِّيَ لَهُ فِي الذِّكْرِ الْحَكِيمِ- وَ الْعَارِفُ لِهَذَا الْعَامِلُ بِهِ- أَعْظَمُ النَّاسِ رَاحَةً فِي مَنْفَعَةٍ- وَ التَّارِكُ لَهُ الشَّاكُّ فِيهِ- أَعْظَمُ النَّاسِ شُغُلًا فِي مَضَرَّةٍ- وَ رُبَّ مُنْعَمٍ عَلَيْهِ مُسْتَدْرَجٌ بِالنُّعْمَى- وَ رُبَّ مُبْتَلًى مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَى- فَزِدْ أَيُّهَا الْمُسْتَنْفِعُ فِي شُكْرِكَ- وَ قَصِّرْ مِنْ عَجَلَتِكَ- وَ قِفْ عِنْدَ مُنْتَهَى رِزْقِكَ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: به يقين بدانيد خداوند برای بنده خود هر چند با سياست و سخت کوش و در طرح و نقشه نيرومند باشد، بيش از آنچه که در علم الهی وعده فرمود، قرار نخواهد داد، و ميان بنده، هر چند ناتوان و کم سياست باشد، و آنچه در قرآن برای او رقم زده حايلی نخواهد گذاشت، هر کس اين حقيقت را بشناسد و به کار گيرد، از همه مردم آسوده‌تر است و سود بيشتری خواهد برد. و آن که آن را واگذارد و در آن شک کند، از همه مردم گرفتارتر و زيانکارتر است، چه بسا نعمت داده شده‌ای که گرفتار عذاب شود، و بسا گرفتاری که در گرفتاری ساخته شده و آزمايش گردد، پس ای کسی که از اين گفتار بهرمند می‌شوی، بر شکر گزاری بيفزای، و از شتاب بی جا دست بردار، و به روزی رسيده قناعت کن.
(اعتقادی)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع لَا تَجْعَلُوا عِلْمَكُمْ جَهْلًا وَ يَقِينَكُمْ شَكّاً- إِذَا عَلِمْتُمْ فَاعْمَلُوا وَ إِذَا تَيَقَّنْتُمْ فَأَقْدِمُوا
 

 و درود خدا بر او، فرمود: علم خود را نادانی، و يقين خود را شک و ترديد مپنداريد، پس هر گاه دانستيد عمل کنيد، و چون به يقين رسيديد اقدام کنيد.
 (اخلاقی، تربيتی)

 

 

 

 
+ نوشته شده در شنبه 2 فروردين 1394برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,اعتقادی,روزی,عذاب,آزمایش,علم و عمل,یقین,اقدام کردن, ساعت 16:7 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ مَا أَكْرَهْتَ نَفْسَكَ عَلَيْهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: بهترين کارها آن است که با ناخشنودی در انجام آن بکوشی.
(اخلاقی، تربيتی)
 
 
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع عَرَفْتُ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ الْعَزَائِمِ- وَ حَلِّ الْعُقُودِ وَ نَقْضِ الْهِمَمِ
 
و درود خدا بر او، فرمود: خدا را از سست شدن اراده‌های قوی، گشوده شدن گره‌های دشوار، و درهم شکسته شدن تصميم‌ها، شناختم.
(اعتقادی) 

 

 

 

 

+ نوشته شده در شنبه 17 اسفند 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,اعتقادی,کار,شناخت خداوند, ساعت 12:31 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلًا يَذُمُّ الدُّنْيَا- أَيُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْيَا الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِهَا- الْمَخْدُوعُ بِأَبَاطِيلِهَا أَ تَغْتَرُّ بِالدُّنْيَا ثُمَّ تَذُمُّهَا- أَنْتَ الْمُتَجَرِّمُ عَلَيْهَا أَمْ هِيَ الْمُتَجَرِّمَةُ عَلَيْكَ- مَتَى اسْتَهْوَتْكَ أَمْ مَتَى غَرَّتْكَ- أَ بِمَصَارِعِ آبَائِكَ مِنَ الْبِلَى- أَمْ بِمَضَاجِعِ أُمَّهَاتِكَ تَحْتَ الثَّرَى- كَمْ عَلَّلْتَ بِكَفَّيْكَ وَ كَمْ مَرَّضْتَ بِيَدَيْكَ- تَبْتَغِي لَهُمُ الشِّفَاءَ وَ تَسْتَوْصِفُ لَهُمُ‏الْأَطِبَّاءَ- غَدَاةَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ دَوَاؤُكَ وَ لَا يُجْدِي عَلَيْهِمْ بُكَاؤُكَ- لَمْ يَنْفَعْ أَحَدَهُمْ إِشْفَاقُكَ وَ لَمْ تُسْعَفْ فِيهِ بِطَلِبَتِكَ- وَ لَمْ تَدْفَعْ عَنْهُ بِقُوَّتِكَ- وَ قَدْ مَثَّلَتْ لَكَ بِهِ الدُّنْيَا نَفْسَكَ وَ بِمَصْرَعِهِ مَصْرَعَكَ- إِنَّ الدُّنْيَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا- وَ دَارُ عَافِيَةٍ لِمَنْ فَهِمَ عَنْهَا- وَ دَارُ غِنًى لِمَنْ تَزَوَّدَ مِنْهَا- وَ دَارُ مَوْعِظَةٍ لِمَنِ اتَّعَظَ بِهَا- مَسْجِدُ أَحِبَّاءِ اللَّهِ وَ مُصَلَّى مَلَائِكَةِ اللَّهِ- وَ مَهْبِطُ وَحْيِ اللَّهِ وَ مَتْجَرُ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ- اكْتَسَبُوا فِيهَا الرَّحْمَةَ وَ رَبِحُوا فِيهَا الْجَنَّةَ- فَمَنْ ذَا يَذُمُّهَا وَ قَدْ آذَنَتْ بِبَيْنِهَا وَ نَادَتْ بِفِرَاقِهَا- وَ نَعَتْ نَفْسَهَا وَ أَهْلَهَا فَمَثَّلَتْ لَهُمْ بِبَلَائِهَا الْبَلَاءَ- وَ شَوَّقَتْهُمْ بِسُرُورِهَا إِلَى السُّرُورِ- رَاحَتْ بِعَافِيَةٍ وَ ابْتَكَرَتْ بِفَجِيعَةٍ- تَرْغِيباً وَ تَرْهِيباً وَ تَخْوِيفاً وَ تَحْذِيراً- فَذَمَّهَا رِجَالٌ غَدَاةَ النَّدَامَةِ- وَ حَمِدَهَا آخَرُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ- ذَكَّرَتْهُمُ الدُّنْيَا فَتَذَكَّرُوا وَ حَدَّثَتْهُمْ فَصَدَّقُوا- وَ وَعَظَتْهُمْ فَاتَّعَظُوا

 1- توبيخ نکوهش کننده دنيا: 
ای نکوهش کننده دنيا، که خود به غرور دنيا مغروری و با باطل‌های آن فريب خوردی خود فريفته دنيايی و آن را نکوهش می‌کنی آيا تو در دنيا جرمی مرتکب شده‌ای يا دنيا به تو جرم کرده است کی دنيا تو را سرگردان کرد و در چه زمانی تو را فريب داد آيا با گورهای پدرانت که پوسيده‌اند (تو را فريب داد) يا آرامگاه مادرانت که در زير خاک آرميده‌اند آيا با دو دست خويش بيماران را درمان کرده‌ای و آنان را پرستاری کرده و در بسترشان خوابانده‌ای‌ درخواست شفای آنان را کرده، و از طبيبان داروی آنها را تقاضا کرده‌ای در آن صبحگاهان که داروی تو به حال آنان سودی نداشت، و گريه تو فايده‌ای نکرد، و ترس تو آنان را سودی نرساند، و آنچه می‌خواستی به دست نياوردی، و با نيروی خود نتوانستی مرگ را از آنان دور کنی. دنيا برای تو حال آنان را مثال زد، و با گورهايشان، گور، خودت را به رخ تو کشيد. 
2- خوبيها و زيباييهای دنيا: 
همانا دنيا سرای راستی برای راست گويان، و خانه تندرستی برای دنيا شناسان، و خانه بی‌نيازی برای توشه‌گيران، و خانه پند، برای پندآموزان است. دنيا سجده‌گاه دوستان خدا، نمازگاه فرشتگان الهی، فرودگاه وحی خدا، و جايگاه تجارت دوستان خداست، که در آن رحمت خدا را به دست آوردند، و بهشت را سود بردند. چه کسی دنيا را نکوهش می‌کند و جدا شدنش را اعلام داشته، و فرياد زد که ماندگار نيست، و از نابودی خود و اهلش خبر داده است و حال آن که (دنيا) با بلای خود بلاها را نمونه آورد، و با شادمانی خود آنان را به شادمانی رساند. در آغاز شب به سلامت گذشت، امّا در صبحگاهان با مصيبتی جانکاه بازگشت، تا مشتاق کند، و تهديد نمايد، و بترساند، و هشدار دهد، پس مردمی در بامداد با پشيمانی، دنيا را نکوهش کنند، و مردمی ديگر در روز قيامت آن را می‌ستايند، دنيا حقائق را به يادشان آورد، ياد آور آن شدند، از رويدادها برايشان حکايت کرد، او را تصديق کردند، و اندرزشان داد، پند پذيرفتند.
(تربيتي)

 

 

 

 
+ نوشته شده در یک شنبه 15 دی 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند تربیتی,نکوهش دنیا,خوبی و زیبایی دنیا,گور,بیماری,, ساعت 10:41 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع مَثَلُ الدُّنْيَا كَمَثَلِ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا- وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا- يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ

 و درود خدا بر او، فرمود: دنيای حرام چون مار سمّی است، پوست آن نرم ولی سمّ کشنده در درون دارد، نادان فريب خورده به آن می‌گرايد، و هوشمند عاقل از آن دوری گزيند. 
(اخلاقی، تربيتی)
 
 
 

وَ سُئِلَ ع عَنْ قُرَيْشٍ فَقَالَ- أَمَّا بَنُو مَخْزُومٍ‏
فَرَيْحَانَةُ قُرَيْشٍ- نُحِبُّ حَدِيثَ رِجَالِهِمْ وَ النِّكَاحَ فِي نِسَائِهِمْ- وَ أَمَّا بَنُو عَبْدِ شَمْسٍ فَأَبْعَدُهَا رَأْياً- وَ أَمْنَعُهَا لِمَا وَرَاءَ ظُهُورِهَا- وَ أَمَّا نَحْنُ فَأَبْذَلُ لِمَا فِي أَيْدِينَا- وَ أَسْمَحُ عِنْدَ الْمَوْتِ بِنُفُوسِنَا- وَ هُمْ أَكْثَرُ وَ أَمْكَرُ وَ أَنْكَرُ- وَ نَحْنُ أَفْصَحُ وَ أَنْصَحُ وَ أَصْبَحُ
 
و درود خدا بر او، فرمود: (از قريش پرسيدند) امّا بنی مخزوم، گل خوشبوی قريشند، و که شنيدن سخن مردانشان، و ازدواج با زنانشان را دوست داريم، امّا بنی عبد شمس دورانديش‌تر، و در حمايت مال و فرزندان توانمندترند که به همين جهت بد انديش‌تر و بخيل‌تر می‌باشند، و امّا ما (بنی هاشم) آنچه را در دست داريم بخشنده‌تر، و برای جانبازی در راه دين سخاوتمندريم. آنها شمارشان بيشتر امّا فريب کارتر و زشت روی‌ترند، و ما گوياتر و خيرخواه‌تر و خوش‌روی تريم.
(علمی، اجتماعی، تاريخی) 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ عَنْ نَوْفٍ الْبَكَالِيِّ قَالَ: رَأَيْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع ذَاتَ لَيْلَةٍ- وَ قَدْ خَرَجَ مِنْ فِرَاشِهِ فَنَظَرَ فِي النُّجُومِ- فَقَالَ لِي يَا نَوْفُ أَ رَاقِدٌ أَنْتَ أَمْ رَامِقٌ- فَقُلْتُ بَلْ رَامِقٌ قَالَ يَا نَوْفُ طُوبَى لِلزَّاهِدِينَ فِي الدُّنْيَا- الرَّاغِبِينَ فِي الْآخِرَةِ- أُولَئِكَ قَوْمٌ اتَّخَذُوا الْأَرْضَ بِسَاطاً- وَ تُرَابَهَا فِرَاشاً وَ مَاءَهَا طِيباً- وَ الْقُرْآنَ شِعَاراً وَ الدُّعَاءَ دِثَاراً- ثُمَّ قَرَضُوا الدُّنْيَا قَرْضاً عَلَى مِنْهَاجِ الْمَسِيحِ- يَا نَوْفُ إِنَّ دَاوُدَ ع قَامَ فِي مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ مِنَ اللَّيْلِ- فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لَا يَدْعُو فِيهَا عَبْدٌ إِلَّا اسْتُجِيبَ لَهُ- إِلَّا أَنْ يَكُونَ عَشَّاراً أَوْ عَرِيفاً أَوْ شُرْطِيّاً- أَوْ صَاحِبَ عَرْطَبَةٍ وَ هِيَ الطُّنْبُورُ أَوْ صَاحِبَ كَوْبَةٍ وَ هِيَ الطَّبْلُ- وَ قَدْ قِيلَ أَيْضاً إِنَّ الْعَرْطَبَةَ الطَّبْلُ- وَ الْكَوْبَةَ الطُّنْبُورُ

 و درود خدا بر او، فرمود: (از نوف بکّالی نقل شده، که در يکی از شب‌ها، امام علی عليه السّلام را ديدم برای عبادت از بستر برخاست، نگاهی به ستارگان افکند، و به من فرمود: خوابی يا بيدار گفتم: بيدارم. فرمود: ای نوف خوشا به حال آنان که از دنيای حرام چشم پوشيدند، و دل به آخرت بستند، آنان مردمی هستند که زمين را تخت، خاک را بستر، آب را عطر، و قرآن را پوشش زيرين، و دعا را لباس روئين خود قرار دادند، و با روش عيسای مسيح با دنيا بر خورد کردند. 
2- ارزش سحرخيزی 
ای نوف همانا داوود پيامبر (که درود خدا بر او باد) در چنين ساعتی از شب بر می‌خاست، و می‌گفت: «اين ساعتی است که دعای هر بنده‌ای به اجابت می‌رسد، جز با باج گيران، جاسوسان، شبگردان و نيروهای انتظامی حکومت ستمگر، يا نوازنده طنبور و طبل».
 
(اخلاقی، تربيتی)
 
 
 

وَ قَالَ ع إِنَّ اللَّهَ افْتَرَضَ عَلَيْكُمْ فَرَائِضَ فَلَا تُضَيِّعُوهَا- وَ حَدَّ لَكُمْ حُدُوداً فَلَا تَعْتَدُوهَا- وَ نَهَاكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ فَلَا تَنْتَهِكُوهَا- وَ سَكَتَ لَكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ وَ لَمْ يَدَعْهَا نِسْيَاناً فَلَا تَتَكَلَّفُوهَا

 

 و درود خدا بر او، فرمود: همانا خدا واجباتی را بر شما لازم شمرده، آنها را تباه نکنيد، و حدودی برای شما معيّن فرموده، امّا از آنها تجاوز نکنيد، و از چيزهايی نهی فرمود، حرمت آنها را نگاه داريد، و نسبت به چيزهايی سکوت فرمود نه از روی فراموشی، پس خود را در باره آنها به رنج و زحمت دچار نسازيد.
(عبادی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ سُئِلَ عَنِ الْخَيْرِ مَا هُوَ- فَقَالَ لَيْسَ الْخَيْرُ أَنْ يَكْثُرَ مَالُكَ وَ وَلَدُكَ- وَ لَكِنَّ الْخَيْرَ أَنْ يَكْثُرَ عِلْمُكَ- وَ أَنْ يَعْظُمَ حِلْمُكَ وَ أَنْ تُبَاهِيَ النَّاسَ بِعِبَادَةِ رَبِّكَ- فَإِنْ أَحْسَنْتَ حَمِدْتَ اللَّهَ وَ إِنْ أَسَأْتَ اسْتَغْفَرْتَ اللَّهَ- وَ لَا خَيْرَ فِي الدُّنْيَا إِلَّا لِرَجُلَيْنِ- رَجُلٍ أَذْنَبَ ذُنُوباً فَهُوَ يَتَدَارَكُهَا بِالتَّوْبَةِ- وَ رَجُلٍ يُسَارِعُ فِي الْخَيْرَاتِ-

 و درود خدا بر او، فرمود: (از امام پرسيدند «خير» چيست فرمود) خوبی آن نيست که مال و فرزندت بسيار شود، بلکه خير آن است که دانش تو فراوان، و بردباری تو بزرگ و گران مقدار باشد، و در پرستش پروردگار در ميان مردم سر فراز باشی، پس اگر کار نيکی انجام دهی شکر خدا به جا آوری، و اگر بد کردی از خدا آمرزش خواهی. در دنيا جز برای دو کس خير نيست. يکی گناه کاری که با توبه جبران کند، و ديگر نيکوکاری که در کارهای نيکو شتاب ورزد.
 
(اخلاقی، تربيتی)
 
 
 
 

وَ قَالَ ع لَا يَقِلُّ عَمَلٌ مَعَ التَّقْوَى وَ كَيْفَ يَقِلُّ مَا يُتَقَبَّلُ
 
و درود خدا بر او، فرمود: هيچ کاری با تقوا اندک نيست، و چگونه اندک است آنچه که پذيرفته شود.
(اخلاقی) 

 

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع أُوصِيكُمْ بِخَمْسٍ- لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَيْهَا آبَاطَ الْإِبِلِ لَكَانَتْ لِذَلِكَ أَهْلًا- لَا يَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِلَّا رَبَّهُ وَ لَا يَخَافَنَّ إِلَّا ذَنْبَهُ- وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ- أَنْ يَقُولَ لَا أَعْلَمُ- وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ إِذَا لَمْ يَعْلَمِ الشَّيْ‏ءَ أَنْ يَتَعَلَّمَهُ- وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الْإِيمَانِ كَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ- وَ لَا خَيْرَ فِي جَسَدٍ لَا رَأْسَ مَعَهُ- وَ لَا فِي إِيمَانٍ لَا صَبْرَ مَعَهُ

 و درود خدا بر او، فرمود: شما را به پنج چيز سفارش می‌کنم که اگر برای آنها شتران را پر شتاب برانيد و رنج سفر را تحمّل کنيد سزاوار است: کسی از شما جز به پروردگار خود اميدوار نباشد، و جز از گناه خود نترسد، و اگر از يکی سؤال کردند و نمی‌داند، شرم نکند و بگويد نمی‌دانم، و کسی در آموختن آنچه نمی‌داند شرم نکند، و بر شما باد به شکيبايی، که شکيبايی، ايمان را چون سر است بر بدن و ايمان بدون شکيبايی چونان بدن بی‌سر، ارزشی ندارد.
(اخلاقی)
 
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع لِرَجُلٍ أَفْرَطَ فِي الثَّنَاءِ عَلَيْهِ وَ كَانَ لَهُ مُتَّهِماً- أَنَا دُونَ مَا تَقُولُ وَ فَوْقَ مَا فِي نَفْسِكَ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: (به شخصی که در ستايش امام افراط کرد، و آنچه در دل داشت نگفت) من کمتر از آنم که بر زبان آوردی، و برتر از آنم که در دل داری.
(اخلاقی، تربيتی)

 

 

 

 

+ نوشته شده در چهار شنبه 20 آذر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,امید,ترس از گناه خود,سوال پرسیدن,شکیبایی,تملق,چاپلوسی, ساعت 19:3 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع اللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ

 و درود خدا بر او، فرمود: زبان تربيت نشده، درنده‌ای است که اگر رهايش کنی می‌گزد.
(اخلاقی، تربيتی)
 


 


وَ قَالَ ع الْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّسْبَةِ

 و درود خدا بر او، فرمود: نيش زن شيرين است.
(اخلاقی)

 

 

 

+ نوشته شده در جمعه 8 آذر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,زبان,تربیت نشده,درنده,گزیدن,نیش زن, ساعت 15:12 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: كَفَاكَ أَدَباً لِنَفْسِكَ اجْتِنَابُ مَا تَكْرَهُهُ مِنْ غَيْرِكَ

 و درود خدا بر او، فرمود: در تربيت خويش تو را بس که از آنچه بر
ديگران نمی‌پسندی دوری کنی.
(اخلاقی، تربيتی)

 
 

وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ ع - قَالَ لِلْأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ مُعَزِّياً عَنِ ابْنٍ لَهُ:
إِنْ صَبَرْتَ صَبْرَ الْأَكَارِمِ - وَ إِلَّا سَلَوْتَ سُلُوَّ الْبَهَائِمِ

 و درود خدا بر او، فرمود: (در روايت ديگری آمد که اشعث بن قيس را در مرگ فرزندش اينگونه تسليت داد:)
يا چون مردان بزرگوار شکيبا، و يا چون چهارپايان بی تفاوت باش.
(اخلاقی، تربيتی)

 

 

+ نوشته شده در یک شنبه 21 مهر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,بزرگوار,شکیبا,چهارپایان,بی تفاوت, ساعت 14:25 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع الْعَيْنُ حَقٌّ وَ الرُّقَى حَقٌّ وَ السِّحْرُ حَقٌّ - وَ الْفَأْلُ حَقٌّ وَ الطِّيَرَةُ لَيْسَتْ بِحَقٍّ -

وَ الْعَدْوَى لَيْسَتْ بِحَقٍّ - وَ الطِّيبُ نُشْرَةٌ وَ الْعَسَلُ نُشْرَةٌ - وَ الرُّكُوبُ نُشْرَةٌ وَ النَّظَرُ إِلَى الْخُضْرَةِ نُشْرَةٌ


و درود خدا بر او، فرمود: چشم زخم حقيقت دارد، استفاده از نيروهای مرموز طبيعت حقيقت دارد،
سحر و جادو وجود دارد، و فال نيک راست است، و رويداد بد را بد شگون دانستن، درست نيست،
بوی خوش درمان و نشاط آور، عسل درمان کننده و نشاط آور، سواری بهبودی آور،
و نگاه به سبزه زار درمان کننده و نشاط آور است
 
(علمی، اعتقادی) 



وَ قَالَ ع لِبَعْضِ مُخَاطِبِيهِ - وَ قَدْ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ يُسْتَصْغَرُ مِثْلُهُ عَنْ قَوْلِ مِثْلِهَا
- لَقَدْ طِرْتَ شَكِيراً وَ هَدَرْتَ سَقْباً قال الرضي و الشكير هاهنا أول ما ينبت من ريش الطائر
- قبل أن يقوى و يستحصف - و السقب الصغير من الإبل - و لا يهدر إلا بعد أن يستفحل

 و درود خدا بر او، فرمود: (شخصی در حضور امام سخنی بزرگتر از شأن خود گفت، فرمود)
پر در نياورده پرواز کردی، و در خردسالی آواز بزرگان سر دادی
(شکير، نخستين پرهايی است که بر بال پرنده می‌رويد و نرم و لطيف است و سقب،
شتر خردسال است زيرا شتر بانگ در نياورد تا بالغ شود.)
(اخلاقی، تربيتی)

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ

 و درود خدا بر او، فرمود: کار اندکی که ادامه يابد، از کار بسياری که از آن به ستوه آيی اميدوار کننده‌تر است. 
(اخلاقی، تربيتی)


 
وَ قَالَ ع مَنْ تَذَكَّرَ بُعْدَ السَّفَرِ اسْتَعَدَّ

 و درود خدا بر او، فرمود: کسی که به ياد سفر طولانی آخرت باشد خود را آماده می‌سازد.
(اعتقادی، اخلاقی)
+ نوشته شده در دو شنبه 18 شهريور 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,اعتقادی,کار اندک,کار بسیار,سفر طولانی آخرت, ساعت 14:55 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع لَا تَجْعَلُوا عِلْمَكُمْ جَهْلًا وَ يَقِينَكُمْ شَكّاً - إِذَا عَلِمْتُمْ فَاعْمَلُوا وَ إِذَا تَيَقَّنْتُمْ فَأَقْدِمُوا

 و درود خدا بر او، فرمود: علم خود را نادانی، و يقين خود را شک و ترديد مپنداريد،
پس هر گاه دانستيد عمل کنيد، و چون به يقين رسيديد اقدام کنيد.
(اخلاقی، تربيتی)



وَ قَالَ ع اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ - مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ فِي لَامِعَةِ الْعُيُونِ عَلَانِيَتِي - وَ تُقَبِّحَ فِيمَا أُبْطِنُ لَكَ سَرِيرَتِي -
مُحَافِظاً عَلَى رِثَاءِ النَّاسِ مِنْ نَفْسِي - بِجَمِيعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيْهِ مِنِّي - فَأُبْدِيَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِي
- وَ أُفْضِيَ إِلَيْكَ بِسُوءِ عَمَلِي - تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِكَ وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِكَ

و درود خدا بر او، فرمود: خدايا به تو پناه می‌برم که ظاهر من در برابر ديده‌ها نيکو،
و درونم در آنچه که از تو پنهان می‌دارم، زشت باشد،
و بخواهم با اعمال و رفتاری که تو از آن آگاهی، توجّه مردم را
به خود جلب نمايم، و چهره ظاهرم را زيبا
نشان داده با اعمال نادرستی که درونم را زشت کرده به سوی تو آيم،
تا به بندگانت نزديک، و از خشنودی تو دور گردم.
(اخلاقی) 
+ نوشته شده در یک شنبه 17 شهريور 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,علم,نادان,یقین,شک و تردید,, ساعت 10:13 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع اتَّقُوا اللَّهَ تَقِيَّةَ مَنْ شَمَّرَ تَجْرِيداً وَ جَدَّ تَشْمِيراً - وَ كَمَّشَ فِي مَهَلٍ وَ بَادَرَ عَنْ وَجَلٍ - وَ نَظَرَ فِي كَرَّةِ الْمَوْئِلِ - وَ عَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ وَ مَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ

 و درود خدا بر او، فرمود: از خدا بترسيد، ترسيدن انسان وارسته‌ای که دامن به کمر زده و خود را آماده کرده،
و در بهره بردن از فرصت‌ها کوشيده،و هراسان در اطاعت خدا تلاش کرده،
و در دنيای زودگذر، و پايان زندگی و عاقبت کار، بدرستی انديشيده است.
(اخلاقی، تربيتی)
 



وَ قَالَ ع عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: خودپسندی يکی از حسودان عقل است.
(اخلاقی)
+ نوشته شده در پنج شنبه 31 مرداد 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند تربیتی,خدا,ترس,خودپسند,حسود,عقل, ساعت 10:38 توسط آزاده یاسینی